Asia

De volgende ochtend vertrekken we om kwart over 9, scoren een ontbijtje onderweg en gaan dan naar de Grand Bazaar. De bazaar is niet vergelijkbaar met de souk in Marokko, wat pas echt een bazaar (chaos) is. Omdat we redelijk vroeg in de ochtend zijn is het nog vrij rustig. We shoppen een aantal dingen en worden telkens geroepen door mensen die willen dat we in hun winkeltje kijken. Beyonce, Shakira, princess. Na deze bazaar gaan we naar de Spice bazaar, soortgelijk, maar net iets andere producten. Hier worden we Spice Girls genoemd, wat ik toch wel komisch vond. We shoppen hier ook de nodige spullen waarin we ook enigzins proberen te onderhandelen, met vrij weinig succes helaas. Daarna brengen we al onze spullen terug, en moeten daarna dezelfde kant weer op terug. We bezoeken de Suleymaniye moskee, waar een vrouw ons meer vertelt over de moskee, maar daarna lijkt het er meer op dat ze ons wil bekeren. Na de moskee hebben we een boottocht over de Bosporus geboekt. Om 5 uur vertrekken we en varen we helemaal naar het noorden van Istanbul en terug. Onderweg zien we ook dolfijnen en horen we aan hoe een luidruchtige Amerikaanse man zijn vrouw even de les leert over hem niet in het openbaar tegenspreken, naar zijn man moeten luisteren, iets met respect. Het is nog maar hun tweede vakantie dag, maar we hopen voor haar dat zowel de vakantie als het huwelijk niet van lange duur zullen zijn. Na de prachtige boottocht die ook verrassend verkoelend was met de frisse wind, gaan we iets doen wat het Amerikaanse koppel vandaag beslist niet mag doen van de man: naar de Galati toren. Ook hier staat een rij van hier tot Tokyo en de prijs is ook behoorlijk hoog. Wij besluiten dat we al een mooi uitzicht vanaf de Bosporus hebben gehad, dus nemen alleen fotos van de toren, maar zoeken verderop naar een restaurant voor drinken. Dit ligt in het gebied met de Istiklal avenue, een gebied met veel restaurants en winkels. Lucie vertrekt al eerder en na even te hebben genoten van WiFi en energie te hebben gespaard vertrekken wij ook. We nemen een ondergronds tram gevalletje en nemen daarna een normale tram naar de plaats waar de 2 grote moskeeën staan met fonteinen e.d. Hier bewonderen we het in het donker. Daarna drink ik water uit een fontein waar ik ook al eerder uit heb gedronken, maar blijkbaar is het niet goed want ik moet opeens heel nodig naar de wc. De Airbnb is misschien 15 minuten lopen, maar ik heb 2 wc's op de weg nodig om het veilig te halen. Gelukkig lukt het en is mijn maag leeg en kan ik me opfrissen. Voor de zekerheid eet ik alleen zoute crackers en Marlene heeft een of ander goedje wat je kan oplossen in water en de volgende dag ben ik weer oke.

We gaan deze dag naar Azië. Na een stuk lopen, een metro onder de Bosporus door en nog een andere metro komen we aan bij de voet van Camlica hill. Na een 20 minuten lopen, komen we aan bij de top, waar we een prachtig uitzicht hebben over de stad. De anderen willen daar blijven, maar ik heb de dag daarvoor een gigantische moskee gezien tijdens de tour en wil die bezoeken. Het is 20 minuten lopen naar de moskee, bergafwaarts. De moskee zelf is inderdaad gigantische, supermooi van binnen, en vanaf daar is er ook een mooi uitzicht over de stad. Met een pasgekocht broodje maak ik de tocht naar boven en kom ik anderhalf uur later aan. De anderen willen daar nog niet weg en omdat ik net veel heb gelopen vind ik het ook niet erg om nog even te blijven. We spelen Wizard en halverwege stoppen we om weer naar Europa te gaan naar het Dolmabahce paleis. We nemen de metro naar de andere kant van de Bosporus en daarna de tram zo ver mogelijk richting het paleis. We moeten nog een stukje lopen en komen dan aan. Ook bij het paleis zijn de tickets een 750 lira, dus we gaan niet naar binnen en kijken daar alleen rond zo ver we kunnen voordat we verder gaan met Wizard. We bedenken ons dat we zijn vergeten om treinkaartjes te kopen van Bucharest naar Miercurea Ciuc, dus willen we naar een café met WiFi om koffie te drinken en de kaartjes te kopen. We gaan terug naar hetzelfde plekje als waar we op de eerste dag hebben geluncht. We bestellen hier ook maar meteen ons avond eten. Omdat ik het voorzichtig aan wil doen met mijn maag bestel ik patat en een salade. Ook Marlene doet voorzichtig en bestelt rijst. Lucie bestelt de Turkse polenta waar ze zo dol op is. Ondertussen kijken we of we kaartjes kunnen krijgen. De rechtstreekse trein om half 1 tot 5 zit al vol. Marlene weet een kaartje te kopen voor 10 uur tot 4 uur. Mij lukt dat al niet meer dus koop ik die om 1 tot 6 uur. Lucie moet eigenlijk om half 2 beginnen met werken en weet een kaartje tot aan Brasov te kopen om 10 uur, vooral op ons aandringen omdat de treinen zo snel volzitten. Na onze diner slaan we eten in en gaan we naar onze Airbnb. We verzamelen onze tassen en de man van de Airbnb moet vanwege een andere gast naar het metrostation en wil ons meenemen. We krijgen dus een lift naar het metrostation, moeten vandaar nog een aantal stops met de metro en komen dan aan bij het busstation. Hier spelen we Wizard tot het eind en beginnen een nieuw potje. Ruim voor onze bus vertrekt stoppen we met spelen en gaan op zoek naar de bus. We lopen langs allerlei bussen, maar geen Flixbus. We komen iets tegen van Kamil Koc (stond op onze Flixbus) en vragen daar, worden doorverwezen naar een hele andere hoek van het station. Nog steeds niet onze Flixbus, weer naar een andere hoek en net van te voren vinden we eindelijk de bus.