Pups

De volgende ochtend moeten we vroeg opstaan. Om 9 uur beginnen we met de voorbereidingen van ons alternatieve dagprogramma. We zouden een les voorbereiden en daarnaartoe. Maar omdat Peter niet aanwezig is vandaag, doen we wat anders. Een presentatie over ESC bij een kunst school in Miercurea Ciuc. De anderen hebben deze presentatie al eerder eens gehouden voor een school, dus de powerpoint staat al. We maken een onderverdeling en ik presenteer de stappen hoe je ESC kan gaan doen. Om 20 over 10 gaan we naar deze school. We verwachten in een klaslokaal te presenteren, maar we staan ergens in een grote tussenruimte. De presentatie zelf gaat goed, al heeft Kinga na de tijd nog heel veel commentaar en suggesties hoe we de presentatie kunnen verbeteren. Bepaalde onderwerpen kunnen volgens haar uitgebreider. Ik luister er maar half naar en begin ondertussen aan een blog die ik moet gaan schrijven over de On-Arrival Training. Om stipt half 2 stop ik, pak ik in en ga richting de accommodatie. Daar wacht Mariëlle en nog 2 anderen gaan mee naar de dog shelter. Hiervoor gaan we eerst met zijn vieren naar the clapping square. Hier staan altijd veel taxis. Met de taxi gaan we naar de dog shelter. Het grapje kost hier slechts 4 euro. John zou ons hier rondleiden, maar ik zie hem niet. Vooraan zitten twee vrouwen met twee schuwe honden. We hebben een praatje met ze en ze laten ons in de omheining waar ze in zitten. Ik bel John en hij komt eraan. Omdat ik een tas heb, begeleidt hij me eerst naar binnen. Ik dump mijn tas binnen en John begint met zijn rondleiding. Hij zegt dat we niet zomaar alle honden kunnen benaderen en aaien, omdat sommige honden daar niet goed op reageren. Die dieren zijn bijvoorbeeld mishandelt of verwaarloosd door hun vorige baasjes. Hij brengt ons naar een verblijf met een aantal jonge pups. Deze dieren hebben allemaal een virus gehad en konden toen niet bezocht worden, maar ze hebben het allemaal overleefd en mogen nu weer bezoek. Deze beesten zijn enorm schattig. De namen beginnen allemaal met een C, omdat het allemaal broertjes en zusjes zijn. Ik kan geen genoeg krijgen van deze honden, maar John wil ons meer verblijven laten zien. Dan kunnen we beter beoordelen welke beesten we leuk vinden en langer willen blijven. De volgende puppies zijn groter en drukker. Ik vind het minder prettig. Zo gaan we heel veel verblijven bij langs en zijn er honden die heel schattig zijn, hele bange honden die je met voer moet lokken en wildere honden. John maakt veel fotos van ons. Om 4 uur ronden we het zo'n beetje af. Er wordt een taxi terug voor ons geregeld en om 5 uur ben ik in het centrum. Daar heb ik afgesproken met Timi, mijn mentor. We gaan naar café Palermo en drinken daar een koffie en praten over van alles en nog wat. Ze vraagt me hoe het me bevalt hier, wat ik allemaal heb gedaan deze week en we praten over wat er allemaal hier te doen is. Ik vertel dat ik nog graag had willen skiën, maar dat dat nu niet meer kan. Ze zegt dat op de Harghita berg nog sneeuw ligt en ik mag haar skibroek lenen als ik wil. Na de koffie ga ik naar huis, eet daar en ontmoet de vrijwilligers later die avond in Olommadar. Hier zou een karaoke avond zijn, maar als we aankomen is er nog gewone muziek. We zitten ergens buiten op een terras gedeelte, (Olommadar is heel groot) totdat de karaoke muziek begint. Bijna allemaal muziek in het Hongaars. Gelukkig zijn die nummers dan wel zo dat je ze heel goed kan meezingen, al hebben we geen idee wat we zingen. Totdat de vrijwilligers enkele verzoeknummers doen en zelf op het podium verschijnen. Veel nummers als Bohemiam Rhapsody en meer. Ook gaat de groep Spaansen en de groep Turken uit hun dak met nummers in hun taal. Op een gegeven moment, na wederom teveel Hongaarse nummers, ben ik te moe en ga naar huis.