Huldiging

We komen erachter dat Farul, de club van Constanta, de finale speelt tegen Bucharest. Eerst staat Bucharest voor, maar uiteindelijk wint Farul. Na ons heerlijke eten gaan we weer naar ons appartement. Marlene werkt hier nog even door, en daarna gaan we slapen.

De volgende dag wilden we graag naar een kunstmuseum, Helaas is deze op maandag en dinsdag gesloten, dus vinden we een art gallery. Deze zit midden in een winkelcentrum, dus gaan we daar naartoe. We vinden het winkelcentrum, en hier koopt Marlene ook nog lijm voor haar project, en slippers. De galerij is klein en hebben we zo bekeken. Toch is het leuk om de schilderijtjes te zien. Vooral het casino komt vaak voor op de schilderijen. Na de galerij duiken we 1 van de second hand shops in. Ik heb niks nodig, maar Marlene heeft veel te winter achtige kleding meegenomen. We passen veel kledingstukken aan, maar uiteindelijk past alles toch net niet goed. We kopen dan ook niks, en lopen door naar het strand. We spelen hier het Harry Potter spel en na 3 potjes gaat zij weer terug. Ik blijf op het strand, verplaats van de ene plek naar de andere om een plek uit de wind te vinden. Het is lekker weer, maar overal is te veel wind, waardoor ik het toch nog koud heb. De hele middag blijf ik op het strand, met af en toe een pauze om eten te halen of naar de wc te gaan. Tegen de namiddag ga ik naar het park en lees mijn boek. Dan hoor ik geluiden in de verte. Ik heb al zo’n vermoeden wat het is, maar mijn nieuwsgierigheid trekt me toch die kant op. Muziek en feestgeluiden. Dan komt de spelersbus van Farul langs. Ik zie de spelers en de beker en ga met de menigte mee richting het plein waar het podium nog steeds staat. Even later verschijnen hier de spelers en vindt de huldiging plaats. Ik vind het wel grappig om hier bijtezijn,maar wanneer ze beginnen met vuurwerk en andere rookdingen ben ik er snel vandoor. Ik loop een rondje langs de kust en als ik terug kom, is de huldiging al zo goed als afgelopen. Ik besluit terug te gaan naar de accommodatie en met Marlene eet ik Domino’s pizza. Ze werkt in de avond door tot ze klaar is met haar project en dan gaan we slapen.

De volgende dag pakken we de boel in en vertrekken naar het station. Ik ben ontzettend verbrand en heb Aftersun nodig en we hebben ontbijt/ lunch nodig voor onze treinreis. Helaas duurt ons winkelbezoek iets te lang en daardoor kunnen we onze trein niet halen. We wachten in een café op onze volgende trein en uiteindelijk komen we rond half 4 aan in Neptun, waar we onze Mid Term hebben. Onderweg komen we ook mensen van ATA en uit Timisoara tegen. Daarnaast zijn er vele bekende gezichten van de On Arrival Training. Vanaf Neptun is het een dik half uur lopen, en in de hitte met onze koffers is dat loodzwaar. Helaas rijden er geen taxi’s, er is niks te vinden bij Uber of Bolt. Selwan en Aleksa weten een persoon te stoppen waarmee ze kunnen meerijden, en deze persoon neemt ook mijn, en Marlene’s koffer mee. Eenmaal aangekomen, checken we in, vinden onze bagage terug en gaan naar onze kamers. Omkleden, en daarna naar het strand. Ik zie Tina op het strand, mensen van ATA en Selwan. Marlene komt later ook en gaat ook het water even in. Om 7 uur kunnen we eten in het restaurant en ’s avonds is er standaard een “feest” op de trap naar buiten richting het strand.