Wijnen

De volgende dag wil ik naar Cricova. Hier is een gigantische wijnkelder. De grootste van de wereld. Eerst loop ik over de markt, waarna ik de bus pak naar Cricova. Ik kom te vroeg in het plaatsje aan en kijk even rond in het park waar allemaal beelden staan van belangrijke figuren van Moldavië. Eenmaal bij de wijnkelder krijg ik met een klein groepje een Engelse tour door de kelders. Dit gebeurt met een karretje. De wijnkelder is een soort ondergronds dorp. Elke straat is vernoemd naar een wijn. We komen op verschillende plekken waar iets gebeurd in het proces van wijn maken en zien ook een video over “wat is wijn?” Ook komen we bij een collectie van allemaal wijnen. Sommige heel oud, uit 1902 is de oudste, en voor de rest veel opslagplaats van meer dan een miljoen flessen wijn. Na de tour ga ik weer terug en drink ik een koffie. Daarna ga ik naar het kunstmuseum, omdat die als enige (volgens google maps) tot 6 uur open is van de musea die me interesseren. Daarna eet ik bij La Placinta, een geweldig restaurant met Moldavische gerechten en het is super goedkoop! Door het park heen ga ik daarna terug naar het hostel.

’s Nachts kan ik door de hitte die heel erg in het hostel is blijven hangen van de 37 graden op donderdag en irritante dreuzels die het licht aanlaten en de kamer in en uitgaan en ’s nachts hardop met elkaar praten, niet slapen. De volgende dag is regenachtig. Vooral ’s ochtends. Ik besluit er een museumdagje van te maken en ga daarom naar het museum over de Moldavische geschiedenis en naar het natuur historisch/ etnologisch museum. Ondertussen eet ik nogmaals bij La Placinta. Hier bestel ik een soep en mamaliga en Chisinau bier, en het is zoveel eten (voor maar 8 euro) dat ik het niet eens op krijg. Na de musea vind ik nog een park en heb ik een bijzonder gesprek met een Moldaviër die erachter komt dat ik uit Nederland kom en via de “bewaker” van het park naar het Duits vertaald en vraagt of het water in Amsterdam hoog staat. Ik maak een rondje door het enorme park, ga op jacht naar souvenirs, sla eten in en keer terug naar het hostel. Daar pak ik mijn tas en om 9 uur ga ik richting het station.

Wederom heb ik de bus van half 11 tot half 8. Omdat het niet al te lang is naar de grens, blijf ik wakker tot ik in Roemenië ben, maar daarna val ik meteen in slaap. Ik slaap zo diep dat ik bijna niks mee krijg van de stops en op een gegeven moment maakt de buschauffeur mij wakker omdat we er al zijn en de bus al geparkeerd staat. Ik ga richting het centrum van Brasov, ga hier naar een café, maak een rondje en ga om 10 uur naar de kerkdienst in de zwarte kerk. Deze dienst is in het Duits voor de Saksische gemeenschap. Vol trots kan ik mededelen dat ik de volledige dienst heb kunnen volgen. Daarna spreekt een Duitser (uit Duitsland en niet een Saks) mij aan en vraagt hoe ik in de kerk ben gekomen, omdat het voor hem moeilijk was om toegelaten te worden. We besluiten samen te gaan lunchen en daarna scheiden onze wegen. Ik ga naar de zwarte en witte toren, en daarna naar het museum over de geschiedenis van Brasov en daarna neem ik de trein terug. Eenmaal thuis sla ik eten in voor de week en er zijn dit weekend concerten. De laatste avond kan ik dus naar AB CD.