Ochtendwandeling

Om 5 uur gaat de wekker. Over 20 minuten komt onze trein aan. Althans, volgens planning. De trein heeft vertraging opgedaan, dus stappen we zo'n 10 minuten later dan gepland uit het voertuig met onze gigantische backpacks. Het is nog pikkedonker buiten. Van Peter heb ik het advies gekregen om in deze 3 uur iets van de stad te zien, omdat het volgens hem mooi schijnt te zijn. Beter dan wachten op het treinstation in ieder geval. Dus vertrekken we. Met onze backpacks op onze ruggen, zo'n 40 minuten lopen richting het centrum. Dit is een omweg omdat ik een mooi gebouw onderweg heb gevonden. Het is stil op straat. We lopen tot we bij een rivier komen. Over de brug wordt er aan de weg gewerkt en moeten we een hele omweg maken. Tot we bij een kasteel staan. Het mooie centrum waar ik ons heen navigeerde was een kasteel. Alle poorten zijn open, dus gaan we naar binnen en lopen daar rond. Het voelt gek om daar te zijn. Op een gegeven moment zien we mannen rondlopen. Mensen die lijken op bewaking, waardoor we nog meer het gevoel hebben dat we er niet moeten zijn. Maar ja, als alle poorten gewoon open staan... We lopen langzaam naar de uitgang en gaan een andere brug over richting een kerk. Maar halverwege zien we dat we er aan de overkant niet af kunnen. Ik kijk achterom naar het kasteel en zie hoe de lucht donkerblauw kleurt. De eerste tekenen van de dageraad. Een prachtig aangezicht. De fotos zijn snel gemaakt, en omdat we nog veel tijd op de klok hebben, gaan we nu naar het echte centrum. Die is ook aan dezelfde kant van de rivier, maar dan om het gebeuren heen waar gebouwd wordt. We lopen langs de waterkant en wanneer we achterom kijken, zien we de lucht langzaam helderder worden. Het is half bewolkt en de wolken krijgen een mooie rood/oranje kleur. We komen aan bij een plein en gaan zitten op een bankje. Hoe mooi deze ochtendwandeling ook klinkt, we dragen nog steeds onze zware backpacks en zijn kapot. We rusten uit en nemen een paar van onze meegebrachte snacks. De zonsopgang ziet er vanaf hier prachtig uit, de foto's doen geen recht aan de realiteit. We horen luidde muziek uit een discotheek komen, deze mensen zijn nog tot na 7 aan het feesten. Richting 8 uur pakken we onze tassen weer en gaan we door het centrum terug. Wederom langs het mooie blauwe gebouw. We komen optijd aan op het station en gaan zitten in de wachtruimte, om er vervolgens achter te komen dat hier kluisjes zijn waar onze backpacks in hadden gekund als ze 20 minuten hadden gewacht tot de ruimte open ging... We vervolgen onze reis, dit keer in een andere trein en vervolg ook onze afgebroken slaap. Wat heel goed lukt, want we zijn beide kapot.

Om 12 uur komen we dan eindelijk aan in Timisoara. Google Maps zegt dat we tram 8 moeten nemen naar ons appartement aan de andere kant van de stad. We stappen in de 8 en als we Google Maps nog een keer checken, zijn we opeens in een andere richting. Marlene heeft nu meerdere malen contact met de verhuurder over onze aankomsttijd, die nu telkens veranderend. De tramlijnen gaan niet zoals Google Maps zegt, dus hebben we geen idee hoe we er moeten komen. Onze geweldige gastheer helpt ons, hij haalt ons op vanaf de gestrande locatie! We komen aan in een klein, maar schoon en luxe appartement. Hier rusten we uit en verzamelen de niet bestaande energie om de stad verder in te duiken. Vandaag is namelijk de laatste dag van het openingsweekend van de European capital of culture. We bepalen waar we heen willen: een jeugdhuis waar verschillende activiteiten zijn. Dicht bij het station... Dus gaan we terug. Dit keer heb ik een kaart gedownload van het internet die wel up-to-date is. We volgen tramlijn 6 en stappen over op nummer 1 of 2. In het youth house worden we verwelkomd en wordt ons gevraagd of we een documentaire willen kijken. Dus we volgen een documentaire over verschillende mensen uit minderheidsgroepen die allemaal een creatief/maak-beroep hebben. Vervolgens krijgen we een rondleiding door een kunstgalerij van een meisje. Daarna vertrekken we weer. We gaan naar het centrum, waar 's avonds een balletvoorstelling zou komen. We kijken rond op de pleinen, horen de muziek die er gespeeld wordt en eten een heerlijke veganistische pizza. We moeten ons haasten naar de voorstelling en weten zo snel even niet waar het is. Tot we ergens een groepje mensen zien staan. De balletvoorstelling wordt op de muur van een gebouw afgespeeld. Op een gegeven moment herhalen de beelden zich en wordt het fris met de wind erbij. We gaan daarom weer richting ons appartement.