Kloosters en nog meer heilige gebouwen

De volgende dag begint onze tour, mits een derde persoon zich heeft opgegeven, om half 10. Bij 2 personen staat dat ze iedere dag kunnen, dus de tour zou door moeten gaan. We gaan eerst langs onze favoriete bakkerij voor ontbijt en slaan nog voedsel in voor onze lunch. Daarna gaan we terug naar het hostel en wachten we of iemand de derde persoon wordt tijdens onze trip naar de Monastery. De man bij de receptie kent een van de mensen die heeft aangegeven elke dag te kunnen, dus deze wordt gecontacteerd en komt inderdaad opdagen. Met een taxi gaan we er naar toe. Het duurt zo’n 2 uur. Onze eerste stop is een grot waar de man naar wie het klooster is vernoemd, Ioan Rila, zou hebben geleefd. Het is een korte wandeling vanaf de weg. Er is een grot en er staat een kerkje. Helaas zijn de gebouwen dicht, maar we kunnen er wel rondkijken. Vervolgens gaan we naar het klooster toe. Hier kijken we rond over de binnenplaats en kijken in de kerk. Er is ook een museum over het klooster waar we in gaan en we gaan naar boven ergens in het midden van de binnenplaats. Na een twee uur daar gespendeerd te hebben, rijden we weer terug. In de taxi slaap ik een groot gedeelte. Eenmaal aangekomen in Sofia bezoeken we de Synagoge. Deze is zeer goed beveiligd, onze bagage wordt van te voren gecheckt. Vervolgens gaan we naar de ronde kerk, de Rotunda, wat ook een van de oudste kerken is en daarna gaan we naar een park. Dit is het grootste park van Sofia, maar is lang niet zo mooi als het park in Varna. We zoeken een eetgelegenheid op en keren dan weer terug naar het hostel.

De volgende dag is de dag dat zowel Sjoerd als ik vertrekken. Hij terug naar Roemenië, ik naar Macedonië. Maar beide hebben we nog de hele dag om hier te spenderen. We gaan als eerste naar een ander klooster, Boyana. Dit ligt aan de rand van Sofia, tegen de voet van de Vitosha berg. We kunnen er binnen kijken, ook al is de entree maar 15 minuten ongeveer per groep. Het klooster zelf is maar klein, maar de grond eromheen is groter. Omdat we al een flink stuk hoger zitten dan downtown Sofia, kijken we of er ergens een uitzichtpunt is over de stad, maar helaas. Onze volgende stap is the National History Museum, die in de buurt zit. Dit is een gigantisch gebouw met meerdere verdiepingen. We kijken hier beide voor onszelf rond en spreken om een bepaald tijdstip weer af. Het museum vertelt de hele geschiedenis van Bulgarije. Van de tijd toen de Bulgaren in het land kwamen, tot alle gevechten door de geschiedenis, en meest recentelijk de wereldoorlog en de communistische periode. Vervolgens gaan we naar het centrum, eten een snelle snack en gaan dan naar het Natural History Museum. Dit vertelt meer over het landschap van Bulgarije, de stenen, maar vooral veel opgezette dieren.

Naast dat het ontzettend zielig is dat al deze beesten zijn opgezet, zien al deze soorten er heel mooi uit. Helaas moet ik met haast door het museum en kan ik net alles zien voor het kwart voor 4 is. Dan ga ik terug naar het hostel. Daar blijf ik even hangen en om half 5 ga ik richting het station. Om 5 uur kom ik daar aan en is het een half uur wachten op de bus. Wanneer mijn bus er blijkbaar al lang staat, krijg ik een bericht om naar de balie binnen te gaan. Daar krijg ik een ticket en moet ik naar plek nummer 2. Daar staat een voor mij bekend merk bus, want die ben ik tijdens mijn onderzoek al tegengekomen, namelijk de Makedoonian Subkrooja (ofzo), terwijl ik een Kaleia bus had verwacht (dat wat ik dacht te hebben geboekt). Maar blijkbaar zijn ze partners en rijdt ik in deze bus. De bustocht verloopt soepel. Er is bijna niemand aan boord en we zijn de grens ook snel over. Vanaf daar heb ik geen data meer en inmiddels is het ook al donker. Rond een uur of 9 kom ik aan op het busstation van Skopje. Het is niet zo’n grote stad, dus ik ben al snel bij het hostel.