Busje komt zo

Na het eten ga ik weer naar het hostel toe. Hier vraag ik het personeel om tips voor de Canyon en het kruis. Hij raadt mij aan om niet beide op dezelfde dag te doen. Dus morgen de Canyon en overmorgen het kruis. Ook blijken er 3 anderen van ons hostel te gaan, dus kunnen we ook met de taxi, dat is bijna even duur als de bus en kost maar 2 euro per persoon. De volgende dag vertrekken we dus rond 9 uur richting de Canyon en komen er rond 10 uur aan. We lopen langs het water. Hier vinden we een plek waar we een boottocht kunnen doen of kunnen kajakken. We besluiten om te gaan kajakken, maar eerst lopen we nog een heel eind langs de Canyon en vervolgens weer terug. Daarna huren we de kajaks. Ik zit samen met Line in een kajak, en beide jongens hebben een solo kajak. Het zou ongeveer een uur naar de grot zijn. Inderdaad komen we binnen het uur bij de grot aan. Ook meert hier net een boot aan. We vragen ons af hoe we op deze plek kunnen uitstappen, maar de man van de boot helpt ons met onze kajaks. We moeten een klein stukje lopen tot aan de grot en kunnen dan naar binnen. De grot is enorm vochtig en het “regent” binnen. Ook wordt de grot met verschillende gekleurde lampen verlicht, wat er magisch uitziet. Daarna kajakken we weer terug en leveren we de kajaks weer in. We eten even wat. We willen nog een berg beklimmen, tot aan een klooster. De berg is enorm stijl. Een van de jongens moet die dag met een bus weer verder en haakt af, omdat hij sowieso eerder weg moet dan wij en niet alleen naar beneden wil. Met zijn drieën ploeteren we omhoog. Het is enorm zwaar en het is ook enorm heet! Het is een 20 graden en alle bagage die ik bij me heb is te veel. We komen tot aan een bepaalt punt en kunnen vanaf daar een klooster in de verte zien (serieus, wie heeft dat ding daar gebouwd?), maar het is te ver om daar heen te gaan en terug en onze bus te halen. Vanaf dit punt hebben we wel prachtig uitzicht, dus hier zitten we een tijdje. Er hangt halverwege een rotswand trouwens ook een kano. Wat die daar doet is ook een raadsel. Op tijd gaan we weer terug en omdat de terugtocht zo voortvarend gaat, zijn we ruim op tijd. Echter moeten we nog een stukje teruglopen naar de bushalte, en omdat we met de taxi gekomen zijn, weten we niet waar het ding stopt. We vragen het bij een aantal mensen na en die wijzen allemaal dezelfde plek aan. Nog steeds duurt het een eeuwigheid voor er een bus komt, en dringen meerdere taxichauffeurs zich aan. Ondertussen kijken we ook naar iets professioneler kajakken, met water dat veel harder naar beneden dendert en mensen uit Kazachstan die aan het trainen zijn. De boel wordt ook gefilmd en na de tijd kijken de kajakkers terug hoe ze het hebben gedaan en waar ze kunnen verbeteren. We geven op dat de bus komt en stappen bij een taxi in. Op de terugweg komen we uiteraard de bus tegen.